Women in IT

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พี่ได้ไปร่วมงาน TechEd ที่ New Orleans ซึ่งเป็นงาน conference ใหญ่ประจำปีของ Microsoft งานนี้จัดขึ้นทั้งหมดสี่วัน จัดที่ Ernest N. Morial Convention Center ซึ่งเป็นศูนย์ประชุมใหญ่ของเมืองนั้น ภาพรวมของงานคร่าวๆก็คือมีการแลกเปลี่ยนความรู้ ทำ Hands-on Lab และเข้าห้องเรียนเกี่ยวกับเรื่อง IT ต่างๆ ค่าเข้างานนี้แพงมาก มากกว่า $2,000 (บริษัทจ่าย 55) แต่ทาง Microsoft ก็ดูแลผู้ร่วมงานอย่างดี มีทั้งข้าวเช้า ข้าวกลางวัน และปาร์ตี้ปิดงานที่จัดที่สนามฟุตบอล...

Read More

ข่าวร้ายและการเดินทางครั้งสุดท้ายในเดือนมิถุนา

ลาออกสิ้นเดือนนี้เลยไม่คิดว่าจะได้ออกเดินทางไปไหนอีก แต่จู่ ๆ สองวันนี้ก็ได้เดินทางไกลไปถึงพัทลุง แถมยังได้ไปกันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งกองบรรณาธิการ เพราะคุณพ่อของพี่ที่เรารักคนหนึ่งจากไปอย่างกะทันหัน ถึงแม้จะเป็นการเดินทางที่อบอวลไปด้วยความโศกเศร้า แต่ก็เป็นการเดินทางที่คุ้มค่า กลับมาครั้งนี้เราได้คิดได้เห็นอะไรหลายอย่าง นอกจากได้เห็นหัวใจที่รักและหวังดีของทุกคนที่มีให้กันในยามยาก ยังได้เห็นว่าชีวิตคนเรานั้นสั้นเหลือเกิน และโลกนี้ก็มีความไม่แน่นอนอยู่มากมายเหลือเกิน จนเราไม่อยากปล่อยเวลานาทีให้ผ่านไปกับเรื่องไร้สาระ...

Read More

เด็ก ๆ ของโลก

เด็ก ๆ พวกนี้เราเจอเมื่อครั้งเดินทางไปอำเภอคลองใหญ่  จังหวัดตราด ดูลักษณะท่าทางแล้ว น่าจะเป็นเด็กจากประเทศเพื่อนบ้าน เพราะเสื้อผ้าหน้าผมและภาษามันฟ้อง อีกทั้งที่บ้านหาดเล็ก อำเภอคลองใหญ่ ก็ถือเป็นแหล่งหากินแหล่งใหญ่ของคนเขมรเลยทีเดียว เราเข้าไปเล่นด้วยอยู่พักนึง บางคนก็คุ้นกล้องเป็นอย่างดี ปรี่เข้ามาให้เราถ่ายรูปให้ พร้อมกับขอดูภาพในจอเป็นการใหญ่ ในขณะที่บางคนก็เขินอาย กลัวคนแปลกหน้า กลัวเครื่องมือแปลกหน้า ยิ่งเราเข้าใกล้เขายิ่งออกห่าง เราจึงทำได้เพียงแอบถ่ายไกล...

Read More

Road To Chanthaburi

That Original Frip...

Read More

ไกลดวงตา ใกล้ใจ : การเดินไปสู่ระหว่างทาง

"หากเปรียบการเดินทางกับชีวิต... จุดหมายในชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันไป แต่เราต้องไม่ลืมว่าเราใช้เวลากับระหว่างทางมากกว่าจุดหมาย ใครบางคนเคยบอกผมว่า จุดหมายเป็นเพียงที่ระลึกของการเดินทางเท่านั้น มาถึงวันนี้ ผมคิดว่าสำหรับการเดินทางของชีวิต ถ้าเราเดินทางไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง อย่างน้อยเราก็มีระหว่างทางเป็นที่ระลึกร่วมกัน" -ไกลดวงตา ใกล้ใจ, สุดแดน วิสุทธิลักษณ์ แก่งก้อ ลำพูน, ธันวาคม ๒๕๕๕ ไกลดวงตา ใกล้ใจ หนังสือที่ติดไปอ่านระหว่างเดินทางในสองสามวันนี้ ว่าด้วยการเดินทางและข้อเขียนของนักเรียนมานุษยวิทยา...

Read More

คาราบาว :: เมดอินไทยแลนด์ | วณิพก | คนล่าฝัน | เสียงเพลงไม่มีวันตาย

Friday Playlist 002 by kunjairjai on Grooveshark เนื่องด้วยภาพยนตร์เรื่อง "ยัง'บาว" ได้เข้าฉายไปเมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา คอลัมน์ Friday Playlist วันนี้จึงขอหยิบยกบทเพลงจากวงดนตรี country rock เลือดไทยวงนี้มาแนะนำ อย่างที่รู้กันว่าคาราบาวก่อกำเนิดขึ้นที่ประเทศฟิลิปปินส์จากการรวมตัวสมาชิกปัจจุบันอย่างแอ๊ดและเขียว และอดีตสมาชิกอย่างไข่ที่เป็นทั้งผู้ตั้งและแนะนำให้แอ๊ดเข้ามร่วมวงแต่กลับไม่ได้ออกอัลบั้มร่วมกับคาราบาวเลยแม้แต่อัลบั้มเดียว และเมื่อได้กลับมาประเทศไทยวงคาราบาวก็ได้ต้อนรับสมาชิกใหม่อีกหลากหลายคนและได้ร่วมตัวสร้างสรรค์ผลงานเพลงเพื่อชีวิตมาถึงทุกวันนี้ แม้จะไม่ได้เรียกว่าเป็นวงดนตรีโปรดของทั้งพ่อและแม่...

Read More

Internship

เนื่องจากเข้าช่วงซัมเมอร์แล้ว และเป็นช่วงที่เด็กฝึกงานเริ่มเข้ามาที่บริษัท พี่เลยจะขอเล่าเรื่องประสบการณ์ฝึกงานซะหน่อย...ปีนี้ในทีมของพี่มีน้องๆฝึกงานสองคน อายุ 19 และ 22 ปี การที่ตอนนี้มีน้องๆฝึกงานเข้ามาทำให้พี่ซึึ่งเมื่อก่อนเด็กที่สุดในทีมรู้สึกแก่ลงไปมาก ^^” โปรแกรมฝึกงานของบริษัทพี่จะเริ่มในช่วงอาทิตย์สุดท้ายของเดือนพฤษภาคม ยาวไปถึงอาทิตย์แรกของเดือนสิงหาคม รวมๆแล้วประมาณ 10 อาทิตย์ ในวันแรกที่ไปถึงก็จะมีการปฐมนิเทศเล็กๆ ซึ่งจะไม่เป็นทางการมากนัก...

Read More

ดอกไม้นอกสวน : “การเดินทางและเวลา นำมาซึ่งผู้คนในความทรงจำ”

หน้า ๓๓ “มาเรียที่รักของผม ความฝันทำให้เราอยู่ได้ มันทำให้หัวใจของผมเต้นเร้าอย่างมีความสุขเมื่อได้พูดถึงสิ่งที่ฝัน แต่มันไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเราต้องจมอยู่กับความฝันดอกนะ ตรงข้ามเสียอีก สำหรับผม มันเป็นหนึ่งในสามสิ่งที่ทำให้มีความสุข คุณและลูกๆ ความฝันของผม และฟลาเมงโก” หน้า ๔๒ “แปลงดอกไม้ของฉันเติบโต ในที่สุดต้องขยับขยายพื้นที่เพาะปลูกออกไป  อ้อ... ฉันไม่มีลูกสาวคอยช่วยเหลือ ไม่ต้องพูดถึงคนสวนดอกนะ เพราะค่าจ้างแพง  ลูกชายของฉันทั้งสองคนและสามีของฉันต่างหาก...

Read More

Jana Kramer :: I won't give up | Why ya wanna | Goodbye California | One of the boys

Friday Playlist 001 by kunjairjai on Grooveshark เดิมทีเรารู้จัก Jana Kramer จากบทบาทของ Alex Dupre หนึ่งในตัวละครจากซีรีย์เรื่อง One Tree Hill ที่เราโปรดปรานเป็นที่สุด ฉากหนึ่งในซีซั่น 8 เธอได้ร้องเพลง I won't give up ซึ่งเป็นเพลงปรโมตเพลงแรกในฐานะนักร้อง และนั่นทำให้เรารู้ว่า Jana Kramer ไม่ได้มีเสน่ห์ในการแสดงเพียงอย่างเดียวแต่เธอยังมีน้ำเสียงที่มีเสน่ห์อีกด้วย เพราะเพลง I won't give up เป็นเพลงมีท่วงทำนองและเนื้อร้องที่ติดหูตามแบบฉบับเพลง pop ทั่วไป เราจึงตกใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่า Jana เลือกที่จะทำเพลง country แต่เมื่อได้กลับไปฟังเพลง...

Read More

Commencement

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา พี่ได้ไปงานรับปริญญาของเพื่อนๆที่มหาวิทยาลัยที่พี่เคยเรียน (มหาวิทยาลัยในดาวทาวน์เดนเวอร์) รับปริญญารอบนี้มีเพื่อนจบกันหลายคนทั้งเพื่อนคนไทยและต่างชาติ ถ้าเป็นรอบก่อนๆจะมีนักเรียนไทยจบกันเยอะมาก แต่ตั้งแต่ปีที่แล้ว มีคนไทยมาเรียนที่นี่น้อยลงเรื่อยๆ ไม่รู้เพราะกระแสไปเรียนที่อังกฤษกำลังบูมหรือว่ายังไง รอบนี้เลยมีเพื่อนคนไทยที่พี่รู้จักจบแค่คนเดียว Fall Commencement - December, 2012 การรับปริญญาในมหาวิทยาลัยที่อเมริกานั้นแบ่งเป็นสองรอบ...

Read More

Taking a Bus

ในบล๊อกแรกๆ พี่เคยเล่าเรื่องการจราจรของ Denver อาทิตย์นี้พี่เลยขอมาเล่าเรื่องระบบขนส่งมวลชนของที่นี่บ้าง ช่วงแรกๆ ประมาณปีครึ่งที่พี่อยู่ที่นี่ พี่ก็ไม่ได้ไฮโซมีรถขับอย่างเช่นทุกวันนี้ ไปไหนมาไหนเลยต้องใช้บริการขนส่งมวลชน ทั้งรถเมลล์และรถไฟฟ้า ถึงแม้จะลำบาก แต่ก็มีข้อดีคือมันทำให้พี่เป็นคนที่จำถนนหนทางที่นี่แม่นมาก ไปไหนมาไหนรู้หมด ว่ามันอยู่ทิศไหนของตัวเมือง ใครไปไหนที่นี่กับพี่ ไม่ต้องกลัวหลงแน่นอน  :) ทิปจากพี่สาว: เวลาอยู่ในตัวเมืองเดนเวอร์...

Read More

The Sister Journey Finale

That Original Fri...

Read More

ความสุขบนเส้นทางที่เลือก

ความสุขบนเส้นทางที่เลือก กล้า บางประโยคใน "กุหลาบที่หายไป" บอกว่า "มีแต่คนที่กล้าก้าวออกมาจากสิ่งที่ดีเท่านั้น ที่จะได้สิ่งที่ดีกว่า" ส่วนเราบอกตัวเองว่า เราจำเป็นจะต้องเสียบางอย่างเพื่อที่จะได้บางอย่างมา ชีวิตอยู่ที่การเลือก ใช่, ชีวิตอยู่ที่การเลือก และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่เราต้องเลือก เพียงแค่กล้าที่จะเลือกเท่านั้น เลือก เราเคยตัดสินใจออกจากงานเก่า บางช่วงขณะที่เคว้งคว้างไร้จุดหมาย เรากล่าวโทษตัวเองที่ไม่อดทน แต่สุดท้ายการออกมาก็ทำให้เราได้พบเจองานใหม่ที่ถูกใจยิ่งกว่า เราตัดสินใจที่จะทำงานที่ทำให้เราต้องร้องไห้ทุกวันต่อไป เราตั้งคำถามต่อตัวเองหลายครั้ง...

Read More

Getting Sick

พี่ขอโทษด้วย ที่อาทิตย์ที่แล้วหายไป สุขภาพกายและใจย่ำแย่มากอาทิตย์ที่แล้ว พี่หวังว่ามันคงเป็นสัปดาห์ที่แย่ที่สุดของปี 2556 และหวังว่าเรื่องร้ายๆที่ผ่านไปแล้วนั้นจะไม่กลับมาอีกแล้วในปีนี้... ว่าด้วยเรื่องสุขภาพกายย่ำแย่ อาทิตย์ที่แล้วพี่ป่วยทั้งอาทิตย์ พี่ก็เลยได้หัวข้อเรื่องเล่า(บ่น)ของอาทิตย์นี้คือเรื่องระบบสุขภาพของประเทศอเมริกา ในคืนวันอาทิตย์ในช่วงสงกรานต์นั้นพี่ก็ป่วย แต่ไม่ได้เป็นไข้เหรือปวดหัว แต่เป็นโรคที่โหดกว่านั้นคือ ทางเดินปัสสาวะอักเสบ...

Read More

ก้าวแรกแห่งการออกเดิน บนเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย

ก้าวแรกแห่งการออกเดิน  บนเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย วันนี้ ๒๓ เมษายน ๒๕๕๖ ฉันกลายเป็นคนที่มีอักษรย่อต่อท้ายชื่อว่า "นทร.(สกอ.)" ชีวิตฉันจะเปลี่ยนไปตลอดกาลหลังจากนี้ ด้วยความเต็มใจของฉันเอง ใช่, ด้วยความเต็มใจของฉันเอง ในโอกาสพิเศษอย่างนี้ ฉันกลับไปหาเพื่อนเก่า บอกข่าวดีให้เธอได้รู้ เธอไม่ได้ยินดีกับฉัน หากแต่ตอกกลับฉันด้วยความจริงอันเจ็บปวด ที่ว่า ไม่ว่าฉันจะวิ่งหนีอย่างไร ฉันก็ไม่อาจวิ่งหนีใจของตัวเองได้พ้น ฉันหวังให้นี่เป็นก้าวแรกที่ฉันเริ่มออกเดิน ไม่ใช่เดินเพื่อหนีตัวเอง แต่เดินเพื่อรู้จักตัวเองให้มากขึ้น...

Read More

The Sister Journey Part III

That Original Fri...

Read More

ดอกไม้หลังฝน

ฉันเดินทางกลับบ้านมาในวันที่แดดเดือนเมษาร้อนราวกับเจ้าหญิงอารมณ์ร้าย สองเดือน คือเวลาที่ฉันไม่ได้กลับมาบ้าน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ต้นไม้ทยอยร่วงหล่นจากต้น บรรยากาศเริ่มร้อนแล้ง กลับมาครั้งนี้ ที่ว่าร้อนแล้งในวันนั้นกลับกลายเป็นร่มรื่นไปถนัดตา สิ่งที่ฉันเห็นในวันนี้คือใบไม้ที่บ้างสีเหลืองแห้งกรอบ บ้างสีเขียวซีดจาง บ้างสีน้ำตาลเข้มขึ้นๆตามปริมาณองศาของอุณหภูมิ ความร้อนไม่ได้มาลำพัง แต่ยังพาความแล้งมาด้วย นอกจากอากาศแสนทารุณ น้ำกินน้ำใช้ยังไหลเอื่อย...

Read More

The Sister Journey I And II

That Original Frip...

Read More

Saying Goodbye

 ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาเกือบสามปี พี่ได้บอกลาเพื่อนที่ถูกใจกันหลายคน ถ้าจะนับเป็นรุ่นๆที่มาเรียนกันในแต่ละปี นี่ก็เป็นรุ่นที่สามแล้วที่ทยอยกันกลับไทย เมื่อช่วงปีใหม่ มีพี่ที่สนิทกัน(ที่สุด)กลับไทย เดือนที่ผ่านมาอีกหนึ่งคน วันนี้พี่อีกคน และในอีกสองเดือนข้างหน้า เพื่อนอีกคนก็จะกลับไทย ...การบอกลาใครซักคนเป็นเรื่องไม่ง่ายนัก โดยเฉพาะคนอยู่ไกลบ้านอย่างพี่ เหมือนเป็นธรรมเนียม ไม่ว่าที่บ้านเราหรือที่นี่ ก็ต้องมีการเลี้ยงส่งเพื่อบอกลาใครซักคน ที่นี่ก็เช่นกัน โดยจะให้เพื่อนที่กำลังจะกลับไทยเลือกว่าอยากกินอะไร แล้วก็นัดเพื่อนๆที่เหลือเพื่อกินเลี้ยงส่งกัน...

Read More

Love You Everyday

That Original Fri...

Read More

ความทรงจำจากเมืองเกาะครึ่งร้อย (2)

ความทรงจำจากเมืองเกาะครึ่งร้อย (2) : ชมเหยี่ยว - เที่ยวทั่วตัวเมือง วันที่ 2 ในตราด เราเริ่มต้นทริปที่ตลาดเช้าเทศบาลเมืองตราด ว่ากันว่าถ้าเราอยากรู้จักเมืองไหนให้ลึกถึงแก่น เราต้องไปเดินตลาด(เช้า)ของที่นั่น พวกเราเลยไม่รอช้า พากันเดินทางไปตลาดเช้า ตลาดที่ว่ากันว่าคึกคักที่สุดและเป็นศูนย์กลางของเมืองตราดเลยทีเดียว ตลาดเทศบาลเมืองตราดเป็นตลาดที่ใหญ่มาก ของสำคัญไม่ควรพลาดเลยคืออาหารทะเลโดยเฉพาะปลาทะเล ปลาทะเลตัวใหญ่ๆเบิ้มๆวางเรียงรายกันไปทั่วทุกแผง มีกระทั่งปลากระเบน...

Read More

It's Our Home

That Original Frip...

Read More

Getting a Job (III)

หลังจากผ่านกานสัมภาษณ์รอบนั้น ใจพี่ก็ตุ้มๆต่อมๆตลอดทั้งอาทิตย์ ใจนึงก็มีความหวังเล็กว่าน่าจะได้ เพราะหลังจากจบการสัมภาษณ์ เค้าได้พาพี่พาไปเดินทัวร์ ออฟฟิซ และพาไปรู้จักกับ Director แต่อีกใจนึงพี่ก็ไม่อยากตั้งความหวังไว้มาก ไม่ได้ไม่เป็นไร เราก็สู้กันต่อ... หลังจากนั้นสองวัน มีเบอร์โทรศัพท์แปลกๆโทรเข้ามา ปลายสายแจ้งว่า “เรายินดีด้วย คุณได้รับคัดเลือกเป็นนักเรียนฝึกงานที่บริษัทเรา” พี่แทบอยากจะกรี๊ดอยู่ตรงนั้น แต่ต้องเก็บอาการไว้ เพราะต้องคุยเรื่องเอกสารและเงินเดือนกันต่อ :) หลังจากที่ได้ที่ฝึกงานแล้วเราก็ต้องไปติดต่อที่ Career Center ของมหาวิทยาลัย...

Read More

ความทรงจำจากเมืองเกาะครึ่งร้อย (1)

เข้าเดือนมีนาแล้ว เราและพรรคพวกตัดสินใจหนีร้อนที่กรุงเทพฯ เดินทางไปยังภาคตะวันออกสุดของไทย ยังดินแดนแห่งเกาะครึ่งร้อย นามว่าจังหวัดตราด ความทรงจำจากเมืองเกาะครึ่งร้อย (1) : เขาสมิง-บ่อไร่ เราไปทุกที่ที่มีทาง เราออกเดินทางวันแรกในวันที่ 11 มีนาคม 2556 ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ เวลา 9.00 น. ไปถึงตราดราวบ่าย 2 ใช้เวลาราว  4-5 ชั่วโมง วันแรกของทริป เราเดินทางไปยังส่วนที่ห่างไกลที่สุด คือในเขต อ.เขาสมิง และ อ.บ่อไร่ เขตนี้เป็นเขตกันดารและห่างไกลของจังหวัดตราด แต่ในเมื่อเราเป็นนักเดินทาง...

Read More

Life In A Day [week 1]

Thai Original Frip...

Read More

Getting a Job (II)

แล้ววันนัดสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ก็มาถึง... ก่อนถึงเวลาสัมภาษณ์พี่ได้เตรียมเอกสาร คำถามคำตอบที่เตรียมไว้ พร้อมด้วยหนังสือเรียน เผื่อเค้าจะถามคำถามเกี่ยวกับที่เรียนมา(ซึ่งตอนนั้นพี่ยอมรับเลยว่ากลัวที่สุด เพราะงานที่สมัครไปถึงแม้จะเป็นทางด้าน IT เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ตรงสายที่เรียนมากนัก) ตอนที่โทรศัพท์ดัง เหมือนหัวใจพี่ตกไปที่พื้น ตื่นเต้นสุดๆ แต่ยังดีที่คนสัมภาษณ์ให้ความเป็นกันเองมาก และพูดอย่างช้าๆชัดๆให้พี่ได้เข้าใจ ไม่มีการถามคำถามทางวิชาการทั้งสิ้น(โล่งอก) วันต่อมาได้รับโทรศัพท์จากผู้สัมภาษณ์ว่า เราเป็นหนึ่งในสามที่ผ่านเข้ารอบสุดท้าย (ยังกับประกวดนางงาม)...

Read More