ไกลดวงตา ใกล้ใจ : การเดินไปสู่ระหว่างทาง

"หากเปรียบการเดินทางกับชีวิต... จุดหมายในชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันไป แต่เราต้องไม่ลืมว่าเราใช้เวลากับระหว่างทางมากกว่าจุดหมาย ใครบางคนเคยบอกผมว่า จุดหมายเป็นเพียงที่ระลึกของการเดินทางเท่านั้น

มาถึงวันนี้ ผมคิดว่าสำหรับการเดินทางของชีวิต ถ้าเราเดินทางไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง อย่างน้อยเราก็มีระหว่างทางเป็นที่ระลึกร่วมกัน"

-ไกลดวงตา ใกล้ใจ, สุดแดน วิสุทธิลักษณ์

แก่งก้อ ลำพูน, ธันวาคม ๒๕๕๕

ไกลดวงตา ใกล้ใจ
หนังสือที่ติดไปอ่านระหว่างเดินทางในสองสามวันนี้
ว่าด้วยการเดินทางและข้อเขียนของนักเรียนมานุษยวิทยา ๒ คน
ได้แก่อาจารย์สุดแดน วิสุทธิลักษณ์
และคุณแดง วิวัฒน์ พันธวุฒิยานนท์

ทั้งสองคนจะผลัดกันมาเล่าเรื่องราวการเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆคนละบท
โดยแต่ละคนก็มีสไตล์การเล่าที่แตกต่างกัน
อาจารย์สุดแดนเล่าเรื่องด้วยภาษาและถ้อยคำง่ายๆ
แต่มักจบเรื่องด้วยแง่คิดบางอย่างที่ติดค้างอยู่ในใจเราไปอีกนาน
ส่วนคุณแดงมักเล่าเรื่องในเชิงนักเขียนสารคดี
ค่อนข้างขึงขัง จริงจัง เน้นรายละเอียดปลกย่อยมากมาย
แต่เมื่ออ่านจบเรากลับไม่รู้สึกถึงความแข็งเช่นสารคดีโดยทั่วไป
แต่กลับรู้สึกถึงความละมุนละม่อม ความงดงามอ่อนโยน
และมองเห็นแง่งามของการเดินทางไม่ว่าจะใกล้หรือไกล

อ่านเล่มนี้นอกจากจะเหมือนได้ออกไปเดินทอดน่อง
พบปะผู้คนตามสถานที่ต่างๆด้วยตัวเองแล้ว
ยังได้ความรู้ในเชิงมานุษยวิทยา ชาติพันธุ์มาเป็นของแถม
แถมยังบอกตัวเองได้อย่างมั่นใจอีกด้วยว่า
การเดินทางของคนเรานั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่เพื่อค้นหาจุดหมาย
แต่เพื่อค้นหาระหว่างทาง

Patha V