To Nakhon Phanom With Love (2)

ไม่ว่าจะย่างก้าวไปทางใด

เรายังคงได้สบตากับแม่น้ำโขง

To Nakhon Phanom With Love (2) 

: โขง

หลังจากผ่านเชียงคาน และเชียงของ
นครพนมเป็นเมืองชายโขงเมืองที่ 3 แล้ว ที่เราเดินทางร่วมกัน

อ้อ ใหม่ และฉัน

อ้อ, เรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย เป็นเพื่อนสนิทที่สุดคนหนึ่งในชีวิตของฉัน
ใหม่, เรารู้จักกันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ความเป็นเพื่อนค่อยๆก่อตัวผ่านวันคืนที่ล่วงผ่าน

เราเดินทางด้วยกันทุกปี มีความทรงจำเกี่ยวกับสถานทีใหม่ๆด้วยกันอย่างน้อยปีละที่ และเมื่อมาคิดดูดีๆแล้ว เมืองชายโขงเป็นเมืองที่เรามักได้เวียนมาพานพบอยู่บ่อยครั้ง

สารภาพตามตรง, ฉันเป็นคนกลัวน้ำ ฉันไม่ชอบเดินน้ำตก ฉันไม่สนุกกับการเล่นน้ำทะเล ฉันหวาดกลัวการไปล่องแก่ง พายเรือคายัค แต่น่าแปลก แม่น้ำกลับมาเสน่ห์ดึงดูดฉันได้เสมอ โดยเฉพาะแม่น้ำสายใหญ่ที่หล่อเลี้ยงผู้คนในดินแดนอุษาคเนย์มาเนิ่นนาน นามว่าแม่น้ำโขง

แม่น้ำโขงที่ชัยภูมิสวยงาม สะอาดสะอ้าน แม้จะไม่ถูกแต่งแต้มด้วยเหล่าดอกหญ้าและดอกไม้สีหวานสะดุดตาเช่นที่เชียงคาน หรือไม่ได้คึกคักเช่นเมืองหน้าด่านอย่างเชียงของ แต่ก็มีเสน่ห์ในแบบเรียบง่าย ชนิดที่ตรึงใจฉันไว้ได้ไม่ต่างจากสองที่ก่อนหน้า

เราได้สบตากับแม่น้ำโขงตั้งแต่วันแรก ระหว่างเดินออกมาหาของกินในยามเช้า หลังจากอิ่มหมีพีมันไปกับอาหารมื้อแรกในนครพนม เราก็เดินเลียบแม่น้ำโขงไปตามถนนสุนทรวิจิตร ชมวิวแม่น้ำโขงไปจนถึงโบสถ์นักบุญอันนา รวมระยะทางจากที่พักไปที่โบสถ์แล้วไม่ต่ำกว่าสามกิโลเมตร

ในตัวเมือง เรายังไม่จุใจ เรายังตามแม่น้ำโขงไปจนถึงอำเภอธาตุพนม นอกจากความสวยงามของพระธาตุพนม ทัศนียภาพที่แตกต่างของแม่น้ำโขงก็เป็นอีกหนึ่งหมุดหมายของการเดินทางในครั้งนี้

โขงที่ธาตุพนมเหมือนหญิงสาวบ้านๆ ธรรมดาๆคนหนึ่ง ไม่ได้แต่งแต้มสีสันบนใบหน้า ไม่ได้แต่งตัวสวย
แต่ก็มีเสน่ห์ไม่น้อยกว่าสาวสวยคนใด

ไม่เคยผิดหวัง, นี่คือความรู้สึกต่อโขงและเมืองชายโขงเมืองที่สามกับเพื่อนรักทั้งสอง ระหว่างที่เราต้องหันหลังให้กันอีกครั้ง ฉันอดคิดเล่นๆไม่ได้ว่า เคล็ดลับการมองแม่น้ำโขงหรือแม่น้ำสายอื่นให้สวย
อาจเป็นการที่เราได้มามองด้วยกัน กับคนที่ทำให้เรารู้สึกเสมอ ว่าโลกนี้สวยงามน่าอยู่เพียงใด

Patha V